Tak Sangke Betul.

  • 3
Aku betul-betul tak sangke. Kawan-kawan aku mcm lagi sokong dia dari sokong aku. Tapi kenapa? Aku sangat percayakan kawan-kawan aku. Sampai ati diorang buat mcm tuh. Terasa mcm kena stab dr depan dan belakang sekaligus. Sakit gile! Bengang jugak la. Tapi, nak wat cmne, kan? Mungkin dia lebih berhak untuk mendapat perhatian dan sokongan daripada kawan-kawan aku yang lain. Sebab aku; PATHETIC.
Itu ape yang aku nampak la wat mase neh. Hem. But honestly, aku terasa dan terkilan sangat. Nampak mcm ade segelintir teman yang mule menjauhkan diri dari aku. Mungkin sangat tidak selesa kot berkawan dgn aku. Takpe la. Aku mintak maaf ye kawan-kawan sebab buat korang tak selesa. Aku memang cmneh. InsyaAllah, nanti aku cube ubah.

Dan buat kau, aku mintak maaf jugak. Aku tak bulih nak tolong apa-apa. Sebab aku tamau sebenarnya. Dan aku tatau kenapa. Sebab kau sendiri pon mcm benci sangat dengan aku. Salah ke kalau aku jadi jujur? Salah ke kalau aku ikhlas? Memang. Aku selalu cmneh. Kat mana-mana pon la. Ape-ape pon, aku rase bersyukur sangat sbb PERNAH kawan ngan kau. Dan aku tatau sama ada kita akan kawan mcm selalunya. Bagi aku, once a friend, always a friend. Terpulang la pada kau pulak. Aku tak kesa kalau aku perlu bertepuk sebelah tangan.

Aku tatau kenapa dan mcm mane aku bulih mimpi kau tadi. Memang sepanjang mimpi tuh kau sje la. Huhu. Dan obviously, kau seakan sangat sangat sangat benci aku gile la. Kau tak pandang aku pon. Kau tak tego aku pon. Kau tak kata ape-ape langsung pon. Kau cume tgk aku dari jauh jek. Dan aku mintak maaf, sebab aku pon cume tgk kau dari jauh. Aku pon tak tego kau. Aku pon tak kate ape-ape kat kau. Sebab aku ego. Dengan kau jek aku ego. Sebab kau adalah kau. Kalau kau adalah selain dari kau, aku yakin aku buang ego aku.

Aku benci bila kau wujud tapi aku tak rasa pon kewujudan kau. Rasa annoying gile. Mcm nak lari jauh dr situ. Sesak bile bersama dengan orang yang ada tapi macam tade. Kejap ade, kejap tade. Mcm Chipsmore tuh. Tapi Chipsmore sedap dan manis. Kau? Kau tak sedap dan pahit! Aku sangat bencikan kepahitan. Tapi, aku tak benci kau. Sebab kau kan kawan aku. Aku tak suka benci kawan-kawan. Tapi, tolonglah jangan wat sampai aku benci kau. Sebab ianya sama macam aku benci diri sendiri. Aku tamau benci diri sendiri! Tamau! Tanda seru.

P/S : Syaza, thanks ye air teh nye. Sedap! =)

P/S/s : Aku sedih. Tapi aku kena ingat. Ade orang yang lebih sedih dari aku. Amirol, no worries! I'm okay. Hehe. =)

3 comments:

Khairiah Nazirah said...

Dengan aku..ko buang tak ego ko?

itisrajah said...

chik - haha. tahla ye. kau rasa?

Khairiah Nazirah said...

aku rase ape yang ko rase.ngeeee